è. En het eten werd… wij hebben nooit honger geleden. En mijn moeder zag kans om toch nog creatief bezig te zijn met, ja, suikerbieten en zo. En die stonden op de kachel te pruttelen. Maar een stank, dat was vies hoor. Dat was niet lekker. Maar afijn, we slikten het allemaal.

Hij had ook twee kinderen. En ik weet nog, we zijn aan het mens-erger-je-nieten geweest. Maar Duitsland heeft gewonnen. (lacht) Wij hebben niet gewonnen. Nee, Duitsland had toch gewonnen. Ja. Dus en we zijn daar vertrokken. Maar we hadden alweer honger. En toen zijn we zogenaamd op de biets gegaan.