En ik had zo’n honger en ik was zo mager, mager, mager, mager.

We lagen de hele dag op bed van de honger.

gevaarlijk was, dat de maag kon springen weet je wel, want ja, je had allemaal honger.

Oh ja, en toen hadden honger en alles.

Maar in de Honger…, met het bombardement hebben wij ook, waar ik sliep, maar ik woonde op de Hoofddijk

Hongerwinter en het gevoel van honger hebben? Vreselijk.

zat!!! Geen honger, niet hè, en.., en.., en of vreselijke honger, en moe en versleten.

Maar ik moet zeggen: ik heb daar wel honger gehad en

En toen ik in het kamp zat, op ons donder hebben we niet gehad, maar ik heb kou en honger gehad.

Ik weet het niet, als ik brood had gezien, dan had ik dat opgegeten natuurlijk, maar ik had honger.

Wat ik nog wel voor die tijd gezien heb van dat er mensen in zakken dood lagen van de honger.

De honger is inderdaad groot hier. Bij Balt en Bas is het heel erg.

Die mensen weten zich geen raad van de honger! Zulke grote mensen hebben het slecht.

Het zal een stuk verlichten voor mij, want Teunie, de hulp, is van de honger

God heeft ons wonderlijk voor de honger bewaard, ook door al die bonkaarten.

Er was al honger trouwens al.

de honger gestorven, dat kan je je niet voorstellen.

Verschrikkelijk is dat, maar ja, als je honger hebt, en wij

hadden ook honger, we hadden een trek, de hele dag door.

Maar u heeft bijvoorbeeld wel echt honger gehad?

’n keel van de blauwzuur. Dat is niet te eten, joh, suikerbieten. Dat ken je zo niet eten. Maar ja, je hebt honger, he? En dan had je een halfie brood, daar moest je de hele week mee doen, op die bon.

Kunt u dat gevoel van honger hebben omschrijven?

Nee, dat is zo naar. Je hebt ook wel eens honger, he? Maar dan heel erg.

hok, want de mensen hadden toen al een beetje honger begonnen ze krijgen.

Nou, dat was, nou, we verrekten van de honger, helemaal niets gehad. Geen…, een beetje water

Maar onbeschrijfelijk is dat, honger, winter, het boek van.., van.., van onze

honger daar in die steden, Amsterdam nog erger dan.., dan.., dan Rotterdam.

Maar we hebben geen honger geleden. Je ben wel weggelopen.Ja, dat komt later aan de orde.

verstaan en als we honger hadden, dan vroegen we ergens om brood en dat werd ons nooit geweigerd.

Kijk, het was.., het was natuurlijk een vreselijke geschiedenis met die honger. Ja. Ja. Overleven.

En dan weer later in een trein naar Enschede. Nou, ik hoor nog die Duitsers zeggen “ga je ook honger lijden?”. Toen dacht ik nog “nou ja, honger, honger,

Want de HONGER was er natuurlijk nog.

Nou zeg ik nog een detail om aan te geven hoeveel honger de mensen hadden.

En hoe.., hoe was de honger op Heiplaat over het algemeen, was er ook vreselijke

honger, vielen er mensen dood en dat soort dingen? Nee hoor, nooit van, nou, dat heb ik nooit meegemaakt. En dat is ook in Amsterdam weinig gebeurd hoor. Maar ik eh had dus ondergedoken gezeten en ik ben in eh oktober weer thuisgekomen en niet meer terug kunnen gaan, dus daardoor heb ik de Hongerwinter meegemaakt. Toen woog ik 83 kilo, ik werkte op een boerderij en

en je hoorde flarden. En ja, er is een geruchtencircuit. Ik weet niet allemaal precies hoe dat werkte natuurlijk, maar je hoorde dingen en we hoorden over de honger in de steden.

En toen weer terug om wat eten te zoeken. Dat was natuurlijk ook schaars. Maar goed, iets. En hoe dat weggegraaid werd. Dat zie ik ook nog voor me. Hoeveel honger die mannen hadden.

è. En maar ik kan niet zeggen dat we honger hebben gehad nee. Maar voor een hoop mensen werd het wel, en vooral in die tijd hoorde ik van mijn vader wel toen ik weg was, het

gebromd daar, ik heb honger geleden en ik.., ik heb al zo wezenloos rondgelopen, ik heb dagen daar gelopen, soms uren, uren gewoon

verkocht bloedworst. Daar, dat vond ik wel lekker, ik had honger.

En we hadden honger, want we hadden een tijd niet te eten gekregen.

en.., en wat.., wat.., wat herinnert u zich aan honger en…?

dat die echt honger hadden.

Velen waren door honger of oorlogsgeweld bezweken.

‘Rotterdam was zwaar gehavend door honger verzwakte mensen,

En die kwam thuis en die had zijn dochter verloren van de honger.

En dan moest je wel uitkijken want ja, als je honger hebt dan ga je van alles doen.

dat was een slechte periode. Toen hebben we honger gehad.

Dat je daar met honger, vrienden… Ik was dus uitgenodigd door jongens van een groot gezin en

in Holland zo’n honger is daar zo, dat er ook vliegtuigen met eten daar rondstrooien.

levensmiddelen, dus mijn vader en moeder hebben geen honger gehad daar in de Hongerwinter.

kunnen het lazarus krijgen, al val ik hier dood van de honger en de dorst.

Die zijn ook in grote mate door honger en ellende gedecimeerd.

, dat ze wakker zouden blijven. Maar als jij dus honger hebt en je zit zo’n heel tablet…. dan doe je geen oog dicht. Hahaha.

nog wel trek, maar de honger was voorbij. Ja, en tabak en sigaretten dat moest nog even wachten want dat moest van ver weg komen natuurlijk. Maar we hebben toen een prachtige tijd gehad overal waren orkesten. Dansmuziek.

Dat heb ik nog te goed. Schrijf spoedig terug. Ik ben nieuwsgierig hoe je het maakt. Maar je bent en of je kaart bij Frans gelezen hebt. Dag lieve Ali, Gerard. Wij dachten daar dat er mensen dood waren van de honger omdat het erg was in Rotterdam. Dus de vader en moeder, oudere mensen, die hebben geen eten meer en de vader en moeder van mijn vrouw, maar het is dus allemaal achteraf erg meegevallen. Want er zijn helemaal geen mensen doodgegaan van de honger van mijn kennissen dan laten we zeggen.

Ja, die was.., ja, die was dolsgelukkig. Nou, mijn moeder, die stond te juichen natuurlijk. Maar ik zeg het: het mens was toen helemaal slecht van de honger en ja, en ze wou ons, die dacht natuurlijk dat wij ook honger hadden, ze haalde die blik met kaken tevoorschijn, nou, dat hadden wij direct niet nodig, want wij hadden genoeg gehad. Ja, ik.., ik.., maar ik zeg het dat Zweedse brood van de, dat werd toen door Zweden gegeven, dat is niet door de vliegtui- gen neergegooid, maar dat is toen door schepen aangevoerd. En dat hebt zoveel verlenging gehad, want het moest

En honger, er was echt honger. Er kwamen mensen die.., mensen die kwamen aanbellen om eten te vragen. En mijn vader, die was eh directeur van de Verenigde Brandstoffenhandel, een groot kolenbedrijf en olie. En die had 350 mensen in dienst. Toen heeft hij een ruilhandel opgezet met mensen, klanten, uit het Westland. Groente tegen kolen. En daar heeft hij in de garage aan de Admiraliteitskade heeft hij een grote groentezaak opgezet die waar de hoe heet het?, werknemers

Nou, eh we zaten dan in die.., in die Honger..., de laatste oorlog, in november, toen waren die Duitsers die havens aan het opblazen. En wij zaten nogal hoog in die Observator op het vaste- land, het was de verlenging van de WC die er zat, en daar kon je precies zo over de Zalmha- ven kijken, dat is naar over de Maas naar de..,

Heeft u nog honger gehad?

… ik heb geen honger geleden.

Heeft u honger gehad in die tijd?

ik kan niet zeggen dat ik dat gehad heb. Nee, ik heb geen honger geleden.

Ja. Maar ik heb daar toch ook wel honger gehad hoor, toen ik alweer terug was. Ja.

Nou, dat was een feest bij ons want toen was het echt honger elke dag, toen, die tijd.