Dus jullie hebben wel echt honger gehad?

Ja wij hebben echt honger gehad, wij hadden echt honger, echt wel.

Ïk heb honger, ik heb dorst”. Ja en dan ging mijn vader als het weer wat rustiger was water halen, dan zag hij ergens een emmer staan en dan bracht hij water mee.

Ze namen ze gewoon op, ze zeiden ze moeten, ze moeten ook en die, en onze moeder die bakte ons, die bakte iedere avond aardappelen was ze aan het bakken in de pan en eieren en dan zei ze altijd van ja, die jongens rekenen er gewoon op. Die komen gewoon binnen en ja, hadden honger

Ja. Dus die had ook honger

Honger ja

Hadden jullie honger

Honger! Je liep te rammelen van de honger natuurlijk

ja wij hebben echt heel erge honger gehad, dat wel.

Mijn moeder die is echt haast dood geweest van de honger.

hadden honger terwijl anderen bij wijze van spreken nog aan de pudding zaten.

En wij stierven van de honger. Dus wij namen iedere keer, dan zat je die kokos te eten.

Kunt u herinneren of er mensen echt aan honger leden?

Honger, nee! Hier op Aruba – ik denk het niet. Niemand

heeft hier op Aruba honger geleden. Het kwam wel eens

voor dat je een dag niet at, maar dat is geen honger hè…

Ja als je bijvoorbeeld honger had gehad of dit of dat dan had je dat misschien wel gedaan.

Nee, want jullie hadden geen honger. Jullie hadden het goed eigenlijk

En nu krijg je zelf honger, wat anderen al jarenlang gehad hebben.

En kijk de honger, die kameraden..Ik weet niet. We waren geloof ik in een kamp of zo.

En nou ja dan was ik ook thuis. En toen kwam eigenlijk het ergst nog, de honger. Dat was dan in ’44.

En toen kwam de honger, jullie hadden ook honger

Jawel dat wel, maar ja daar kun je je honger niet mee stillen. En zeker niet dagelijks.

’n Hongerwinter. En als je je daar dan goed doorheen slaat en dat wij nooit honger hebben gehad en nooit ook maar een suikerbiet of een bloembol hebben hoeven eten. Altijd schoenen hebben gehad, altijd kleding

Ja, dat is een eh, terwijl je de mensen op straat zag omvallen van de honger, mensen zag sterven van de honger. Ja, dat de onderwijzer smeekte of we alsjeblieft aardappelschillen mee wilden nemen want zijn moeder ging dood van de honger. En als jij dan altijd voldoende te eten hebt, ja, zelfgebakken brood en boerenboter en ja

gewend, vooral hier in het westen, die die vreselijke honger meegemaakt hadden.

dan zie je mensen die honger hebben, dan denk je weer aan bepaalde dingen, je wordt er de

In Brits Indië stierven de mensen op straat van de honger. Dat gebeurde in Indonesië niet.

En dat betekende dus dat we eigenlijk nog niet eens in die dagen honger hebben geleden hè. Want

Je leefde wel, je haalde adem, je had honger, en je sliep zelfs nog af en toe een paar uurtjes.

Dan is het gewoon de eerste weg, de meest primitieve weg, ik heb honger, ik wil

Ook niet dat men aan honger leed?

Nee! Nee. Nee, nee. Honger heb ik zeker nooit

maar honger daar leed geloof ik niemand aan (…)

En dat waren die Italianen. Doorrijden. Hij zegt ‘Chef, we hebben honger.

We hebben honger.’ ‘Ik zal daarstraks wel brood meenemen.’

Van: ‘Jongen, denk erom!’ Maar hij had dus medelijden met de jongens. Zij hadden honger.

En heeft u zelf veel honger gehad of bent u er aardig doorheen gekomen?

Nou we hebben veel honger gehad ja.

Kunt u zeggen dat u echt tekort hebt gehad, ook honger hebt gehad?

Ja we hebben ook honger gehad, ja.

Dus niemand – er was geen honger…

Nee. Nee hier op Aruba hebben wij volgens mij geen honger geleden gedurende de oorlog… er

Als je op buiten wacht bent is het erger, dan verga je van de honger. Dan spring

Maar uw moeder was geen militair heeft zij honger geleden?

En dan heb ik zo honger gekregen.

schrapen om die grote pannen leeg, weet je, hoe honger ze nog hadden.

Jaha, maar zij hadden het alleen maar over de honger

Ja. Ik hoor het mijn moeder nog zeggen: “Jij hebt zeker geen honger gehad”, toen ik thuis kwam.

Van mosselen maakte ze hachee, en ja, uiteindelijk hebben we daar geen honger geleden.

Dat zal er wel ingezeten hebben. Maar vergeet niet, ik was toen een jaar of zes, ben nu zeventig dus dat weet ik echt niet meer precies hoor. Maar dat we honger gehad hebben, ja. En er werd geruild natuurlijk. Mijn moeder kreeg gek genoeg toch ook de tabaksbonnen van mijn vader

U had geen honger in de oorlog

Nou in oorlogstijd, we hebben natuurlijk geen honger gekend op Terschelling.

En we hadden honger, ik weet dat ik een goede vriendin uit de klas had. Ik kreeg bijles samen met haar en ik kwam dus bij haar thuis wel, en ik werd ook een keer uitgenodigd om mee te eten en toen heb ik veertien boterhammen opgegeten. En zij was vroedvrouw en kreeg daardoor wat makkelijker eten. En verder in de oorlog, mijn moeder trok er op uit op de fiets om eten te halen en kwam op gegeven ogenblik met een koeienkop thuis. Achter op de bagagedrager. En daar hebben we dan ook nog de ogen van opgegeten. Het lijkt een beetje op inktvis

Maar als Schutter heeft u zelf nooit honger geleden?

Maar in 1944 hadden ze niets meer, toen hadden ze honger en kwamen ze bij ons om eten vragen.

dat hoort zich een beetje raar aan, hebben we geen honger geleden.

post meer en we kregen geen pakketjes meer. Dus dat was stopgezet. En toen begon de arremoede en de ellende en de honger en de. Ja. Jaa. Toen, na m’n vlucht, dat was ook zo, ik had dus een, een winterjas had ik, had ik toen laten overkomen toen het winter werd.

In, toen tot het bombardement wel, ja. Daarna niet. Eerst misschien ook nog wel, maar (schraapt keel) nee, in eh, toen niet, nee. Ik heb echt heel erg veel honger gehad. Disentrie gehad, m'n broer had tyfus gehad en en we hadden helemaal niks. Helemaal niks. We gingen, we gingen om om 5 uur al in bed liggen. M'n moeder in 't midden, m'n broer aan de ene kant, ik aan de andere kant. En dan had ze 'n heel klein stukje, ja, soort smeerkaasje was het. En dan zei ze: "Nou, wie d'r het langste over doet ..." (lacht). Weet je, zo probeerde ze ons 'n beetje eh, ja, aan de praat te houden, zeg maar.

vee liep er rond, het was een agrarisch gebied dus honger hebben wij eigenlijk niet geleden en

Eten hadden we. We hebben nooit, nooit geen honger gehad.

allemaal, toch werd er wel goed op nagezien dat die mensen toch niet aan honger onderhevig waren