Verkrachting en Troost

Ze worden eufemistisch 'troostmeisjes' genoemd: jonge Indonesische meisjes die in de Tweede Wereldoorlog stelselmatig werden verkracht door soldaten van het Japanse bezettingsleger. In soldatenbordelen verrichtten ze seksuele ‘dwangarbeid’. Wat zijn de herinneringen van deze Indonesische vrouwen en wat voor invloed heeft hun veelal verborgen en verdrongen pijn gehad op hun verdere leven? In dit interview-project komen tien Indonesische vrouwen aan het woord die als seksslavinnen moesten werken. Schoorvoetend vertellen zij over hun oorlogservaringen.

De Japanse bezetter beschouwde gecontroleerde seks in militaire bordelen als een pragmatische maatregel om geslachtsziekten en grootschalige verkrachtingen te voorkomen. De geïnterviewde vrouwen vertellen een ander verhaal. Ze zijn onder dwang of met valse beloften van straat gehaald, thuis opgepakt, door dorpshoofden opgeroepen en systematisch verkracht in militaire bordelen, kazernes, fabrieksloodsen, treinstellen en tentenkampen.