Willem Schut (geboren 1925) woonde tijdens de Tweede Wereldoorlog in Delft. Toen hij zich moest melden voor de Arbeidsinzet dook hij onder in Medemblik. In 1944 werd hij opgepakt en belandde via Amsterdam in Vught.

In september 1944 werd hij gedeporteerd naar Sachsenhausen. Als metaalbewerker kreeg hij een baantje in een fabriek waar ze elektromotoren maakten. Dat was buiten het kamp zelf. Hij werd daar goed behandeld.

Na de oorlog moest Schut in 1947 als dienstplichtig soldaat naar Indonesië.

Hij geeft aan dat hij erg hard geworden is door wat hij heeft meegemaakt in beide oorlogen. Hij kan er makkelijk over praten en zaken goed van zich afzetten, zo vertelt hij.