Mevrouw AS is de dochter van een tuinder/landbouwer op het Zuidoost-Molukse eiland Kei Besar. Ze vertelt over een idyllische jeugd die verstoord wordt door de Japanse inval. Ze had de ambitie onderwijzeres te worden of verpleegkundige, maar na WO II wordt ze min of meer uitgehuwelijkt aan haar neef, die toen militair was bij het KNIL. Die raakt in die hoedanigheid betrokken bij de Politionele Acties, met als uiteindelijk gevolg dat het echtpaar, net zoals het merendeel van de andere KNIL-militairen, voor een zogeheten tijdelijk verblijf naar Nederland werd overgebracht. Mevrouw vertelt over de kennis van voedsel die van generatie op generatie wordt doorgegeven, over de tijd dat er onderling handel werd gevoerd voordat het geld zijn intrede deed.
Ze vertelt ook verhalen over de wreedheden door de Japanners begaan, over de oorlogshandelingen na de soevereiniteitsoverdracht aan Indonesië, over de reis per schip naar Nederland, over het verblijf in de Ambonezenkampen.
Mevrouw is diverse malen naar Kei Besar teruggekeerd en onderhoudt nog steeds contacten met de familie daar.