Thijs Bakker (geboren 1925) vertelt over zijn ervaringen tijdens de Tweede Wereldoorlog in het Bakkumse Sperrgebiet en in Bergen aan Zee. Hij was tijdens de oorlog als een van de weinige Nederlanders altijd aan de kust aanwezig. De eerste twee jaar hielp hij mee in de standtent van zijn ouders, wat ook voor de Duitse soldaten een belangrijke uitspanning werd. Na twee jaar werd het strand dubbel Sperrgebiet, waar Thijs met vier andere Nederlanders bleef komen om aan de kustwering te werken. De andere vier Nederlanders waren steeds anderen, niemand hield dit werk lang vol, alleen Thijs bleef de hele oorlogsperiode dit werk doen. Het was zwaar werk door de lijken die aanspoelden, de vliegtuigen die boven je hoofd neergeschoten werden en de Duitse soldaten die soms in het rond schoten.

Verloop van het interview:
00.05 TB werkte vlak voor de oorlog bij de provincie in de duinen, trof toen de bunker met de schilderijen uit het Rijsmuseum aan.
00.07 TB hielp een aannemer bij de bouw van de bunkers voor de Duitsrs, was keetbaas, beheerde het materiaal. Kreeg al gauw ontslag, ging toen weer stropen en bij zijn vader werken in de strandtent.
00.14 Duitsers wilden dat de standtent hun kantine werd.
00.16 TB vertelt over een Duitser die zelfmoord pleegde en die de Duitsers lieten liggen als voorbeeld voor de anderen.
00.19 TB maakte ook Engelandvaarders mee, maar ze werden opgepakt door de kustwacht.
00.21 Toen er geen Nederlanders meer op het strand mochten, stopten ze met de strandtent/kantine.
00.27 TB ging nu voor Rijkswaterstaat werken, onderhoudswerk aan de wegen. Ook in de duinen. Toen wilde TB een lijk begraven maar dat mocht niet van de Duitsers. Dat was een vliegenier die uit een aangeschoten bommenwerper gesprongen was
00.33 TB komt vervolgens bijDe Kerf te werken, bij Bergen aan Zee, elke dag op de fiets daar naar toe. Eerst uit Castricum, later uit Uitgeest, omdat het gezin toen geevacueerd was.
00.40 Onderweg naar Bergen opgepakt bij een razzia, maar ook weer vrij gelaten.
00,45 Op het strand werkten ook Mongolen en Wit Russen. TB ervoer de Mongolen als onbetrouwbaar, terwijl hij met de Wit Russen een vertrouwensband opbouwde. De Mongolen moesten de Ausweis controleren.
00.47 Wisselde met een bevriende Rus tabak uit. Beiden probeerden de Duitsers te saboteren, maar werkten toch snel omdat het zo gevaarlijk was op het strand. Werkten tussen bunkers die doelwit waren van de Engelsen.
00.56 Behalve lijken spoelden er ook wel eens meelbalen aan, het binnenste daarvan was droog en namen ze mee naar huis.
00.59 Of bruinvis, aten ze ook op.
01.04 Mijnenjagers en boten die mijnen legden in vuur en vlam. TB zat midden in oorlogsgebied.
01.11 Russen werden door TB op de hoogte gesteld dat de Russen al in Berlijn waren. Deze Russen vertrokken toen richting Texel. Waarschijnlijk het er niet levend afgebracht.
01.14 TB heeft meerdere mensen op een mijn zien lopen. Duitsers op hun eigen mijnen.
01.16 TB probeerde van alles vanaf het strand mee naar huis te smokkelen, een echte jutter, zelfs in de oorlog. Juist in de oorlog, rubber, olie, alles wat brandbaar was. Ook springstof
01.23 TB heeft overwogen om springstof te gebruiken om trein de lucht in te laten vliegen, maar represailles waren te heftig.
01.31 Ookal was het werk aan de kust gevaarlijk, Thijs bleef, wist niet wat hij anders moest doen.
01.33 Na de oorlog ging Thijs weer hier aan de kust werken, heeft hij filmbeelden van. Acht mensen uit zee gered in die tijd.
01.40 Hoe de oorlog hem gevormd heeft; lijken werden obstakels, je verharde.
01.41 TB werd zelf als kind al een harde genoemd, hij vilde het konijn als dat moest gebeuren.
01.44 TB was ook altijd een vrijbuiter.
01.46 TB vertelt hoe de duinen eruit zagen met alle bunkers, hij heeft zelf nog stukken geschut, Heeft na de oorlog moeten helpen ruim,en.
01.56 TB laat zien wat hij in zijn achterschuur bewaard heeft uit de oorlog en alle spullen die hij van drijfhout heeft gemaakt
02.03 TB laat nog foto’s van bunkers zien.