De geïnterviewde is in 1928 geboren in het dorp Menyano Bab op het eiland Tanimbar.
Als WO II uitbreekt woont geïnterviewde in Menyano. Hij wordt geconfronteerd met de oorlog door een Japanse aanval op zijn dorp. Er vallen hierbij vier doden en vier of vijf gewonden. De mensen vluchten de bossen in. De bewoners van het dorp moeten arbeid verrichten voor de Japanners. Dit werk word uitgevoerd in Saumlaki waar het Japanse commando is gevestigd. Het werk bestaat uit transportdiensten en werkzaamheden aan wegen en bruggen. De Japanners zijn ook op zoek naar troostmeisjes. Er is slechts een vrouw uit het dorp van geïnterviewde die gedwongen meegenomen wordt naar Saumlaki om als levensgezellin van een Japanse militair te dienen.
Tijdens de oorlog wonen de bewoners in de bossen, niet in hun dorp. Er heerst geen honger onder de bevolking. De bewoners leren van de Japanners een andere soort van landbouw. Voorheen verbrandden zij een kavel bos om vervolgens de grond met de hand geschikt te maken voor het planten. Nu leren zij te planten zonder verbranding en met gereedschappen.
Geïnterviewde herinnert zich dat twee mannen uit zijn dorp een Japanner hadden geslagen. De twee mannen zijn hierna door de Japanners opgepakt en in Saumlaki in elkaar geslagen. Hierna werden ze terug naar het dorp gestuurd, waar zij aan hun verwondingen zijn overleden. Japanse militairen sloegen vaak, als het werk niet op tijd af was.
In de nabijheid van Menyano lagen eens twee Japanse schepen aangemeerd. Deze werden gebombardeerd door Australische vliegtuigen. Twee van de vliegtuigen werden neergeschoten. Een stortte neer in Larat en de ander kwam terecht in de buurt van Menyano. De overlevende bemanning is opgepakt en overgebracht naar Saumlaki.
De Japanse bezetting telt duizenden militairen in Larat, Saumlaki en Selaru. Er is geen vliegveld in de buurt en het is de Japanse marine die vanuit hier een aanval op Australië wil uitvoeren.
Geïnterviewde kwam te weten over de Japanse capitulatie door de Japanse order om naar huis te vertrekken. Zonder dat er geallieerde troepen waren, zijn de Japanners vertrokken.
Direct na de Japanse capitulatie werd via een algemene bekendmaking in Larat duidelijk dat Indonesië onafhankelijk was. Voor de bewoners van Menyano en omgeving veranderde in wezen niets. De enige ambtenaren die er waren, werkte in het postkantoor. De enige Hollanders die de mensen hadden ontmoet waren de katholieke pastoors en zusters. Geïnterviewde is in 1957 assistent van een Italiaanse dokter geworden, die was gecontracteerd door Soekarno. In dienst van deze dokter heeft geïnterviewde grote reizen gemaakt