De heer Pieter Braaksma vertelt dat hij voor aanvang van de oorlog op de HBS zat, te
Rotterdam. Daarna ging hij naar de HTS om bouwkunde te studeren, maar als gevolg van het
uitbreken van de oorlog kwam hierin de klad. Hij ging werken bij de Rotterdamsche Loyd.
Begin oktober 1943 werd hij in Rotterdam tijdens een razzia aangehouden en gefouilleerd.
Hij had twee exemplaren van Vrij Nederland bij zich en een vervalst persoonsbewijs. Hij
werd gearresteerd en eerst naar de gevangenis op de Haagse Veer gebracht en daarna naar
kamp Erica bij Ommen. Hij vertelt over de harde omstandigheden in dat kamp. Na twee
weken werd hij naar kamp Amersfoort gebracht. Ook hier was het verschrikkelijk. Na een
verblijf in het zware klein hout commando en aardappelcommando’s kwam hij bij de NSF
(een afdeling van de Nederlands Seintoestellen Fabriek) (ook wel ‘Radiocommando’)
terecht. Hier waren de omstandigheden veel beter. Op een gegeven moment werd de
gevangenen in kamp Amersfoort gevraagd zich op te geven om als frontarbeider te werken
in Riga. Braaksma weigerde en werd op transport gesteld naar Buchenwald. Hij werkte er
onder andere in de steengroeve en aan de spoorrails. Hij bracht daarna periodes door in
diverse buitenkampen, zoals kamp Wille bij Jena en Lager E bij Kahla. Na de bevrijding
werkte hij twee weken als tolk Engels, totdat hij vlektyfus kreeg. Hij verbleef enige
tijd in een ziekenhuis en keerde daarna per goederentrein terug naar Nederland.