Jasper Buijs (geboren 3 juni 1923) werkte bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog op een scheepswerf in Scheveningen. Bij de Duitse inval, toen de vliegtuigen overkwamen, ging het werk gewoon door.

Om aan de Arbeitsdienst te ontsnappen kwam Jasper Buijs in 1943 als onderduiker in Drenthe terecht, in Emmen en Barger-Compascuum. Hij werkte op het land en stak turf. Hij werd opgepakt, maar wist te ontsnappen. Vervolgens werd hij nogmaals opgepakt en kwam via het Scholtenhuis in Groningen in Amersfoort terecht. Daar is hij circa zes weken gebleven. Door een adres in Duitsland op te geven wist hij te verhullen dat hij ondergedoken had gezeten. Meneer Buijs werd uiteindelijk naar dat adres gestuurd en kwam in Schepsdorf terecht, waar hij als timmerman in een fabriekje moest werken dat vullingen voor brandbommen maakte.

Toen hij verlof kreeg om naar huis te gaan, keerde hij niet meer uit Scheveningen terug. De rest van de oorlog bracht meneer Buijs ondergedoken in het Sperrgebiet door.