De geïnterviewde is een Portugese Jood. Hij is geboren op 24 april 1943 in Amsterdam. Zijn ouders en veel van zijn familieleden aan moederskant zijn net als hij doof.

Hij en zijn ouders zijn opgepakt toen hij een week oud was. Zijn ouders verbleven in de Hollandse Schouwburg en hijzelf in de crèche. Na 4 weken werden zijn ouders naar kamp Vught in Brabant gedeporteerd. Hijzelf is net voor die tijd door zijn aankomend tante uit de crèche gered. Zeven weken oud werd hij door pleegouders opgenomen. Ze woonden in Limburg. Hij werd christelijk opgevoed. Toen hij vier jaar oud was ging hij naar een internaat in Den Haag.

Op het internaat kreeg hij op elfjarige leeftijd te horen dat zijn ouders zijn omgekomen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Zijn oom en ouders zijn in Auschwitz overleden. Vanaf dat moment was het voor hem bekend dat hij Joods was.

Toen hij van het internaat afkwam ging hij weer bij zijn ouders wonen. Hij verbleef daar 10 jaar. Nu woont hij al meer dan 35 jaar in Amsterdam.

Na de Koude Oorlog maakte de geïnterviewde contact met zijn andere oom. Hij onderhield voor een bepaalde periode goed contact met zijn oom en tante.

In Amsterdam ging hij veel met andere doven om. Hij leefde lange tijd met de twijfel of hij Joods of christelijk was. Sinds hij via een stichting met anderen heeft gesproken die met hetzelfde gevoel leven maakt hij deze scheiding niet meer, het is voor hem niet meer relevant. De geïnterviewde is homoseksueel en heeft verschillende partners gehad.