Esther Raab (geboren Terner; Chelm, 11 juni 1922) werd samen met Regina Zielinski (interview 01) en Hella Weiss (interview 08) vlak voor kerst 1942 naar Sobibor gebracht. Ze hadden toen al een paar maanden in het werkkamp het werkkamp Staw gezeten. Bij aankomst in Sobibor werd ze samen met zeven andere meisjes geselecteerd als breister om sokken te breien voor de Gestapo. Later werd zij tewerkgesteld in een van de barakken waar de kleding van vergaste joden werd gesorteerd.

Zij was meerdere malen getuige van de sadistische erupties van opzichter Karl Frenzel.

Esther Raab herinnerde zich ook nog goed de keer dat Heinrich Himmler Sobibor bezocht. Op 12 februari 1943 arriveerde hij om te zien hoe de vernietiging van de joden precies verliep. Bovendien was er voor de SS iets te vieren, want Aktion Reinhardt naderde haar einde. Na een rondleiding door het kamp vond ter ere van de hoogste SS-chef een feestelijk banket plaats. Vanwege het bezoek van Himmler waren circa tweehonderd joodse meisjes uit Lublin per vrachtauto naar Sobibor overgebracht; omdat er in die periode geen transporten kwamen, moest men hen uit een ander kamp halen. De meisjes werden vergast. Na het diner heeft Himmler nog een toespraak gehouden waarin hij gezegd zou hebben dat het kamp goed was opgezet en dat er een redelijke orde heerste.

Tijdens de vlucht uit het kamp op 14 oktober 1943 raakte Esther gewond aan haar hoofd. Zij vluchtte het bos in en kon in de buurt van Chelm bij boeren onderduiken waar ze herenigd werd met haar verloren gewaande broer.

In 1946 herkende zij samen met Samuel Lerer (interview 03), een andere Poolse overlevende van Sobibor, in Berlijn Ernst Bauer op straat en gaven hem aan bij de politie. Tijdens zijn proces in 1962 noemde Bauer zich de ‘Gasmeister van Sobibor’. Voor zijn misdaden werd hij door de rechtbank ter dood veroordeeld; na afschaffing van de doodstraf werd dit vonnis in 1971 in levenslange gevangenisstraf omgezet. Bauer overleed in 1980 in de gevangenis van Berlin-Tegel.

Esther Raab emigreerde naar de Verenigde Staten.

Het interview vond plaats in Hagen, 1983.